туырлықбау — зат. Туырлықтың үстіңгі екі жағына тағылатын, оны уыққа байлап, бекітіп қоятын терме бау. Үзікбау, т у ы р л ы қ б а у, желбау дегендер сапасыз істелген (Қазақст. ауыл шаруаш., 1969, №7, 60) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
туырлықжабар — зат. этногр. Отауын тіккен кезде күйеу жігіттің туырлық жапқандарға беретін кәдесі. Отау тіккен кезде күйеу жігіт отауын тігушілерге «уықшаншар», «т у ы р л ы қ ж а б а р», «түндікжабар», «үзікұстар», «бау шубайлар» деген сияқты кәделер береді (А … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бас бау — Туырлықтың, үзіктің жоғарғы бауы. Киіз үй бауының ең жалпақ бауы, басқұр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ілме — 1 (Шығ.Қаз., Тарб.) быламық, сүтке ұн салып қант қосып пісірген тамақ. І л м е – жеңіл тамақ. Ол балаларға і л м е жасап берді (Шығ.Қаз., Тарб.) 2 (Жамб., Тал.) тұтас туырлықтан бөлек, кішкене туырлық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қас — 1 (Қост.: Об., Семиоз.) шым. Бүгін соқаңыздың қ а с аударуы жақсы (Қост., Об.) 2 (Гур., Маңғ.; Қарақ.) зергерлік бұйымдарға салынатын түрлі түсті асыл тас. Үстіне қ а с қойылған сақинаны қ а с сақина деп атайды (Гур., Маңғ.) 3 (Жезқ., Ұлы.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қас — I зат. Туырлықтың керегеден жоғары тұрған ішкі жағына жалпақтығы 70 80 см дей қызыл, көк түсті матадан оюлап, өрнектеп жиектеме тігеді. Соны қас деп атайды. Туырлықтың қ а с ы үзікпен астасып, үй ішіне әсем көрік беріп тұрады (ҚҰЭ, 8, 519). II… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бас арқан — Киіз үйді жел, дауылдан сақтау үшін, туырлықты бастыра қазыққа байланатын бау, жіп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
белбау — зат. Киіз үйдің туырлығын керегеге бастыра тартатын ұзын арқан. зат. сөйл. Белбеу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
белдеу — зат. Туырлықты айналдыра буатын арқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жабық — зат. Үзік пен туырлықтың қосылған жері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
